W 1921 roku, kiedy artysta É.M. Baroni pisze z pasją i wzruszeniem, broszurę wychwalającą wenecki szal, tę piękną ozdobę charakterystyczną dla weneckiej odzieży damskiej, która już znika z ulic Wenecja :
„Obecnie ta oryginalna kobieca ozdoba, ozdoba głowy tych pięknych eleganckich kobiet próbuje zniknąć. Wenecjanie, a szczególnie wy dziewczęta, wy, młodsze, wydajecie się wręcz pogardzać swoim szalem, zdaje się, że marzenie wesołych i świetlistych weneckich szwaczek dobiega końca. Gdzie są te małe grupki anonimowych, które mogą nosić te rzeczy, wkładać kapelusze i iść, by ofiarować się podziwowi tłumu ciasno ubranego na czarno, pozwalając, by pocałunek słońca pieścił piękne gęste blond włosy, brązowe, kasztanowe . Szal zaraz zniknie. Ten wspaniały szal noszony przez sztukę zdobniczą. Czy też obfite fałdy, kształty, które pieszczą ciało i nadają mu uwodzicielską sprężystość, niezrównaną miękkość uhonorowaną tajemniczym i erotycznym urokiem kobiecego ciała. "
Luksusowe szale ozdobione nierzeczywistymi kwiatami służą jako wieczorowy płaszcz i są preferowane przez piękne i eleganckie weneckie damy. Ale ze wszystkich najprostszy i najbardziej elegancki jest czarny szal, wspaniały, ozdobiony kilkoma jedwabnymi kwiatami wyhaftowanymi na giętkiej tkaninie na początku długich cienkich frędzli.
Dlaczego weneckie kobiety prawie całkowicie porzuciły szal?
Przed wojną szal był używany w ogóle przez wszystkie kobiety, ponieważ tradycja niejako pchała kobiety do noszenia chusty (w starożytności el fazuol), będącej dowodem uczciwości i szacunku. Szalik „el fazuol” był zakazany prostytutkom, zakaz ten od dawna obowiązuje w urzędach celnych.
Potem przyszła wojna. Tysiące sklepów zostało zmuszonych do szukania schronienia w innych miastach Włoch i przebywania z dala od Wenecji przez kilka lat. Będąc w nowych środowiskach, w których kobiety nie nosiły chust, powstały nowe mody. W Wenecji wiele sklepów nie oferowało już tych szali.
Wraz z dewaluacją liry ceny szali znacznie wzrosły, kobiety stając się luksusowymi wolały inwestować w kapelusze, bluzki, ceny w końcu odstraszyły wiele innych kobiet, które wciąż pozostały wierne tej tradycji, że nie mogą ich zachować.
Tak więc w kilka lat po wojnie to akcesorium tradycyjnego weneckiego stroju prawie całkowicie zniknęło z ulic Wenecji.
Dzięki Sabrinie i Betty z butiku "Sartoria dei Dogi" wiele starych szali zostaje przywróconych do życia, powstają piękne, ręcznie wyszywane szale, w perfekcyjnym weneckim stylu.
Warsztaty odzieżowe to jeden z etapów obiegu rzemieślników oferowanych przez „drugą Wenecję”.
Więcej informacji: info@laltravenezia.it
Źródło: „Szal wenecki” autorstwa EMBaroni, opublikowany przez Filippi Publisher Venice