Początki regat weneckich

Pochodzenie regat musi sięgać XIII wieku, biorąc pod uwagę rywalizację między mężczyznami, łatwo można sobie wyobrazić rybaków i ogrodników walczących ze sobą o jak najszybsze dotarcie na targi, tradycja ta rozwija się od czasów pierwszej kolonizacji laguny .
Angielski termin „regatta”, który jest dziś międzynarodowy (po francusku „regatta”, po niemiecku „regatta”…) pochodzi od weneckiego imienia przodka wszystkich współczesnych zawodów wioślarskich. Pochodzenie słowa regaty (zawody o mistrzostwo) pochodzi od słowa „ryga” rozumianego jako początkowe ustawienie zawodów i skrót „remigata” (wioślarstwo). Termin regaty przeszedł do Genui w XIII wieku, dotarł do Anglii i Francji w XVII wieku, zanim dotarł do Niemiec i Hiszpanii w XVIII wieku.
Tradycja weneckiego pochodzenia rasy związana jest z Festa delle Maria, która była obchodzona w r Wenecja około roku 942. W małym wierszu łacińskim wierszem z 1300 roku opisano wyścig łodzi nagrodzony nagrodą „jak wyścigi konne tamtych czasów”, wyrażenie „ positum previa munus habet, ut solet in cursu fieri certamen equorum jest prawdopodobnie najstarszą pisemną wzmianką o tej rasie, z wyjątkiem notatki w starożytnym rękopisie, która mówi o wyścigu, który odbył się 16 września 1274 roku.
Pisma te nie wskazują na istnienie prawdziwej rywalizacji i wrzenia tej rasy, która nastąpi dopiero od 1300 roku. Dekret Doża Soranzo z 1315 r. ustanawia dzień św. Pawła (25 stycznia) dniem wyścigów wioślarskich dla młodych ludzi. Dekret nie podaje oficjalnego tytułu temu wydarzeniu, jednak to tutaj narodził się zwyczaj rywalizacji między łucznikami arsenału na kanale Grande między San Marco a Lido.
31 maja 1531 kolejny dekret zadecydował, że arsenał wybuduje 25 galer specjalnie na zawody, które będą odbywały się 4 razy w roku podczas świąt religijnych, SS. Apostoli, della Sensa, di S.ta Marina i di San Bartolomeo. Pierwszej załodze przysługiwało 200 dukatów, drugiej 150, trzeciej 100 i tak dalej, aż do 40.
Ale wyścigi stały się powszechne i były organizowane przy okazjach towarzyskich lub podczas wizyt VIP-ów. W 1369 roku zorganizowano dwa wyścigi na cześć markiza Nicolò d'Este z Ferrary, w 1441 jeden ścigał się o małżeństwo Foscari Jacopo z Lukrecją Contarini, kilka wyścigów zorganizowano w 1422 roku na cześć Francesco Sforzy i jego żony.
Ważny jest rok 1493, to właśnie w tym dniu po raz pierwszy odbywają się wyścigi kobiet: 48 kobiet z wysp „w lnianych strojach” pobiegła na cześć Eleonory d'Este na 12 łodziach 4 wiosłach.
Po upadku Republiki w 1797 roku Wenecja straciła swoje okazałe regaty, ale regaty nie zniknęły.
Docieramy do roku 1899, kiedy Komitet Obywatelski święta powołanego na III Biennale wpadł na pomysł ożywienia tych wystawnych regat podczas wystawy sztuki wspieranej przez Filippo Grimani (złoty burmistrz) z pomocą i entuzjazmem Wenecjan Komitetowi udało się stworzyć pierwsze wielkie „Regaty Historyczne” czasów nowożytnych.